იყოდა არა იყო რა ღვთის უკეთესი რა იქნებოდა?იყო 14ბატის ჭუკი

ჭუკებს გზა აებნათ და ასე დაიწყო მათი თავგადასავალი.12მაისი იყო, დილის 10 საათი.იმისთვის რომ ერთმანეთი არ დაეკარგათ ერთმანეთს სახელები დააწერეს და გაუდგნენ გზას.ბევრი იარეს თუ ცოტა იარეს მიადგნენ ერთ ლამაზ ადგილს.ამწვანებული ნუნება, იყო მოჩუხჩუხე ნაკადული(ნაკადულისა რა მოგახსნოთ ლამის წაგვიღო) ნელნელა მიდიოდნენ და ტკბებოდნენ ბუნების თვალიერებით.უცებ დაინახეს,რომ გზა ორად იყოფოდა,აი აქ კი შეეშინდათ ჭუკებს და საგონებელში ჩაცვივდნენ, რა უნდა ექნათ?ამ დროს გამოჩნდა კეთილი ჯადოქარი,

რომელიმაც უთხრა ჭუკებს თუ თქვენ ჩემ დავალებებს შეასრულებს აუცილებლად მიგიყვანთ დანიშნულების ადგილადმეო.სხვა რა გზა ჰქონდათ ჭუკებიც დათანხმდნენ.პავლე ჯადოქარმა ჭუკებს დაავალა დამდგარიყვნენ დაბადენბის დღეების მიხედვით,როდესაც ეს დავალება შეასრულეს მოვიდა მეორე დავალების ჯერიც.უნდა დაყოფილიყვნენ ორ-ორად და შეეგროვებინათ ყველაზე ბევრი განსხვავებული ფოთოლი.ამ დავალებამაც წარმატებით ჩაიარა გამოვლინდა ერთი გამარჯვებული გუნდი, რომელმაც აღიარება და პატივისცემ მიიღო საჩუქრად.მესამე დავალება მოითხოვდა გაეგოთ უცნაური და განსხვავებული ამბები მათი მეწყვილეების შესახებ.ასე თუ ისე ყველა მათგანმა შეძლო ამ დავალების შესრულება.მთელი ამ დროის განმავლობაში ჭუკები არ ჩერდებოდნენ და უწევდათ უამრევი სირთულის გადალახვა.ყველაზე ძნელი მდინარეზე გადასვლა იყო.ყველაზე მეტად ერთ ფუმფუმა ჭუკს უჭირდა გადასვლა,მაგრამ მას არ ტოვებნდედნ მეგობრები და ხელით გადაყავდათ აი ასე->

ამ დროის განმავლობაში ჭუკები ძალიან დაიღალნენ და მოშივდათ.თითქოს გზას ბოლო არ უჩანდა, უცებ აიხედეს და გამოჩნდა ულამაზესი ადგილი.როგორც იქნა მიაღწიეს დანიშნულების ადგილს.ეს სწორედ ის ადგილი იყო(ვიტყუები მარა ვითომ ეგრე იყო.აბა იმასდ ხო არ ვიტყვი დავიღალეთ და ბოლომდე ვეღარ ავაღწიეთმეთქი).გაეხარდათ ყველას გაიშალა ისეთი სუფრა ჩიტის რძე არ ეკლდა(ესეც ვითომ).დანაყრდნენ თუ არა პავლე ჯადოქარმა საინტერესო თამაშები შესთავაზა მათ.ბევრი იყო საინტერესო, მაგრამ ერთი მაინც განსაკუთრებული იყო: მაღალი ძაბვის თოკი ისე უნდა გადაელახათ რომ არ შებრაწულიყვნენ და თან ”კონტაქტი” არ დაეკარგათ.თქვენ წარმოიდგინეთ გმირმა ჭუკებმა ესეც შეძლეს.მეტი რაღა გავაგრძელო ყველაფერმა კარგად ჩაიარა(ნუ კარგად რა , რომ არა ანა ჭუკის გამბედაობა შეიძლება იქაც დავრჩენილიყავით)ჭირი იქა ლხინი აქა,ქატო იქა ფქვილი აქაააა.

პ.ს. იმათთვის ,ვინც ვერ გაიგო ამ ზღაპარში რა მოხდა ვაკონკრეტებ,რომ ეს ჭუკები ჯადოქრიანად ჩვენ ვიყავით ICT-ს ჯგუფი :)

ამერიკელი მწერლის, ქრისტოფერ მორლის აზრით, ქუსლიანი ფეხსაცმელი გამოიგონა ქალმა, რომელსაც ხშირად ჰკოცნიდნენ შუბლზე. :D სინამდვილეში, ქუსლიანი ფეხსაცმლის შექმნის იდეა ორლეანის ჰერცოგის მეუღლეს, ეკატერინე მედიჩის ეკუთვნოდა. 1533 წელს მან სპეციალურად შეუკვეთა რამოდენიმე ფეხსაცმელი ქუსლზე, რათა უფრო მაღალი გამოჩენილიყო და შთაბეჭდილება მოეხდინა საფრანგეთში, მომავალ მეფე ჰენრისთან ქორწინებისას. მისი ფეხსაცმელი ხის პლატფორმაზე იდგა. ქუსლიანი ფეხსაცმელი მალე გახდა მოდური მაღალ საზოგადოებაში. სასაცილოა, მაგრამ ევროპის მაღალი საზოგადოება ზედმეტადაც კი „ამაღლდა“ და მე–17 საუკუნეში მხოლოდ მათ ჰქონდათ უფლება ჩაეცვათ 6 დუიმის სიმაღლის მქონე ფეხსაცმელი, რაც 15.24 სანტიმეტრს უდრის. გადაადგილებისას კი ორივე მხარეს იყენებდნენ მსახურებს, რათა სიარულისას დაყრდნობოდნენ.

ეკატრინე მედიჩის ქალის მაღალქუსლიანი ფეხსაცმლის შემქნის იდეას მიაწერენ, თუმცა მიიჩნევა, რომ რომ ქუსლის პროტოტიპი საფრანგეთში მეთექვსმეტე საუკუნის დასაწყისში გაჩნდა. იმ დროისთვის ფეხსაცმლის ხელოსნები საცხენოსნო ფეხსაცმელს პატარა ქუსლს უკეთებდნენ, რაც ცხენზე ჯდომას უფრო კომფორტულს ხდიდა. ვინაიდან საფრანგეთში ცხენზე ჯირითი კაცების პრივილეგია იყო, პირველი ქუსლიანი ფეხსაცმელიც სწორედ მათთვის შეიქმნა. საუკუნის შემდეგ მაღალი საზოგადოების წარმომადგენელი მამაკაცებისთვის ქუსლიანი ფეხსაცმელი ყოველდღიურ ხმარებაშიც გავრცელდა. იმ დროისათვის მამაკაცის ფეხსაცმლის ქუსლის სიმაღლე 6-8 სანტიმეტრს აღწევდა.